Συμβαίνει συχνά νήπια κατά την ανάπτυξη της ομιλίας τους να μην αρθρώνουν καθαρά κάποια φωνήματα ή/και να μπερδεύουν κάποια από αυτά. Είναι φυσιολογικό σε μικρή ηλικία 2-3 ένα παιδάκι να μην μιλάει καθαρά. Από την ηλικία των 3 ετών έχουν κατακτηθεί τα περισσότερα φωνήματα(γράμματα) και έτσι έχουμε μια καθαρή και καταληπτή ομιλία.
Όμως υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες δεν συμβαίνει αυτό. Υπάρχουν παιδάκια που δεν έχουν κατακτήσει αυτή τη δυνατότητα εξ ολοκλήρου. Πολλές φορές ακούμε ένα παιδί να λέει ΄΄νεγό ή νελό΄΄ αντί για ”νερό”. Σε αυτή την περίπτωση το παιδί γνωρίζει ποιον ήχο πρέπει να παράξει αλλά δεν το καταφέρνει, λόγω ανεπάρκειας του μηχανισμού άρθρωσης. Αυτή είναι η αρθρωτική διαταραχή. Η επίγνωση δηλαδή του ήχου που θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί αλλά η αδυναμία χρήσης του.
Εκτός από την αρθρωτική διαταραχή έχουμε και τη φωνολογική διαταραχή κατά την οποία έχουμε λανθασμένη επιλογή φωνήματος ενώ η δυνατότητα μεμονωμένης άρθρωσης υπάρχει. Για παράδειγμα, ”λουλούβι” αντί για ”λουλούδι”. Σε αυτήν την περίπτωση το παιδί δεν μπορεί να διακρίνει ακουστικά τους ήχους /δ/-/β/ και συνεπώς τους χρησιμοποιεί λανθασμένα.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως ο προφορικός λόγος μεταφέρεται στον γραπτό και εάν δεν έχει καθαρίσει, μπορεί να εμφανίσει δυσκολίες στο γραπτό λόγο. Συνεπώς προκύπτει χαμηλή αυτοεκτίμηση και μαθησιακά ελλείμματα.
Οι αδυναμίες αυτές είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν έγκαιρα. Ένα παιδί είναι πολύ σημαντικό να κατακτήσει τα φωνήματα πριν τις Α΄ Δημοτικού για να μπορέσει να μεταφέρει τη σκέψη του στο γραπτό λόγο με ευχέρεια.
