1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΕΜΑΣ

Συν + μιλω. Δυο σημασιες Συν: μαζι με Ομιλω: μιλω.
ΣυνΟμιλω: μιλαω μαζι με καποιον

Βρισκόμαστε στην Βαλταδώρων 4, στο κέντρο της Κοζάνης. Με μεράκι δημιουργήθηκε ένας όμορφος χώρος έτοιμος για κάθε παιδί που έχει ανάγκη λίγο παραπάνω παιχνίδι!

Περισσότερες πληροφορίες
2

ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΜΑΣ

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ

Στο δρόμο της επικοινωνίας, είμαστε η καλύτερη σας συντροφιά!

Θεραπεία

Λαμβάνοντας υπόψιν τα αποτελέσματα της αξιολόγησης σχεδιάζεται ένα ατομικό εξατομικευμένο πρόγραμμα θέτοντας ως προτεραιότητα την επίλυση βασικών αναγκών του θεραπευόμενου.Το πρόγραμμα σχεδιάζεται μετά ποσυζήτηση με τους γονείς/κηδεμόνες του θεραπευόμενου.

Αξιολόγηση

Διερευνώντας αναπτυξιακές, μαθησιακές και συναισθηματικές διαταραχές καθώς και διαταραχές συμπεριφοράς γίνεται χρήση τόσο σταθμισμένων αξιολογητικών εργαλείων με μετρήσιμα αποτελέσμα όσο και ποιοτικής κλινικής παρατήρησης με σκοπό την εξαγωγή καλύτερων δυνατών συμπερασμάτων.

Οι φούσες μας βοηθούν να μιλήσουμε καλύτερα
3

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Προσφέρουμε λεπτομερείς και κατανοητές απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις που αφορούν την λογοθεραπεία, βοηθώντας σας να πάρετε αποφάσεις και να κατανοήσετε καταστάσεις.

Πολλοί νέοι γονείς αναρωτιούνται ποια είναι η αναμενόμενη ηλικία για να μιλήσει ένα παιδί. Κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης, ωστόσο υπάρχουν μερικά χρονικά όρια τα οποία τυπικά ακολουθούνται. Ένα παιδί τυπικά αναμένεται στους 18 μήνες (1,5 χρονών) να μπορεί να λέει γύρω στις 10-15 λέξεις!
Στα 2 έτη είναι λεκτικά ικανό να χρησιμοποιεί πολύ περισσότερες λέξεις καθώς και να κάνει σωστές συντακτικά απλές προτάσεις.
Στην ηλικία των 3 αναμένεται να κάνει φράσεις δύο-τριών λέξεων και η ομιλία του να γίνεται κατανοητή και από αγνώστους!

Εάν δεν συμβαίνουν τα παραπάνω τότε καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε κάποιον λογοθεραπευτή.

Η Δεπυ-Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μειωμένα επίπεδα απροσεξίας, αποδιοργάνωσης και/ή υπερκινητικότητας-παρορμητικότητας. Το κύριο γνώρισμα της είναι η επίμονη παρουσία της απροσεξίας και/ ή της υπερκινητικότητας, συμπεριφορές οι οποίες δρουν κατασταλτικά στην λειτουργικότητα αλλά και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του ατόμου (APA 2017)

Διακρίνεται σε δύο τύπους. Τον τύπο της παρορμητικότητας και τον τύπο της απροσεξίας

 

  • Τύπος της παρορμητικότητας*
    • Δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος/η
    • Kουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα
    • Kοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους
    • Σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται
    • Τρέχει και σκαρφαλώνει υπερβολικά
    • Δεν σκέφτεται πριν αντιδράσει
    • Απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση
    • Μιλάει συνεχώς
    • Δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του
    • Στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες
    • Διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους

 

  • Τύπος Απρσεξίας
    • Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί
    • Αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα
    • Δεν φαίνεται να ακούει
    • Δε δίνει σημασία στις λεπτομέρειες
    • Κάνει λάθη απροσεξίας
    • Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες
    • Αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια
    • Ξεχνά τις σχολικές εργασίες
    • Χάνει πράγματα
    • Γενικά είναι ανοργάνωτος/η

*Στοιχεία από ADHD HELLAS

 

Πολύ συχνά γίνεται σύγχυση σχετικά με το τι είναι τελικά η δυσλεξία/δυσορθογραφία/δυσαρθμισία κ.α. και τι είναι οι μαθησιακές δυσκολίες. Πολλοί γονείς αναρωτιούνται και προσπαθούν να εξηγήσουν τι ακριβώς είναι τελικά αυτό που δυσκολεύει το παιδί τους.

Η δυσλεξία ουσιαστικά αποτελεί κομμάτι του όρου ¨Μαθησιακές Δυσκολίες¨. Είναι η πιο γνωστή δυσκολία γιατι είναι αυτή που διαγιγνώσκεται συχνότερα στον πληθυσμό. Σύμφωνα με τον τελευταίο ορισμό (Kavale & Forness, 2000)

” οι μαθησιακές δυσκολίες αναφέρονται σε διαταραχές σε μια ή περισσότερες από τις βασικές ψυχολογικές διεργασίες που εμπεριέχονται στη χρήση του προφορικού ή γραπτού λόγου, οι οποίες έχουν ως συνέπεια «ατελή» ικανότητα ακουστικής αντίληψης, σκέψης, λόγου, ανάγνωσης, γραφής, ορθογραφίας, μαθηματικών ικανοτήτων. Ο όρος περιλαμβάνει περιπτώσεις όπως αντιληπτική ανεπάρκεια, εγκεφαλική βλάβη, ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία, δυσλεξία. Στον όρο δεν εμπεριέχονται περιπτώσεις παιδιών των οποίων η δυσκολία  είναι αποτέλεσμα οπτικής, ακουστικής ή κινητικής ανεπάρκειας, νοητικής καθυστέρησης ή προέρχονται από δυσμενείς περιβαλλοντικές, πολιτισμικές ή οικονομικές συνθήκες.”

  Επομένως ένα παιδί που αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες στην αντίληψη των παραπάνω μπορεί να είναι ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες και εάν η σημαντικότερη δυσκολία που αντιμετωπίζει είναι στο κομμάτι της ανάγνωσης και της γραφής τότε εντάσσεται ειδικά στη δυσλεξία.

Είναι σημαντικό να τονιστεί εδώ πως καλό είναι να μη βάζουμε ¨ταμπέλες¨ τόσο στα παιδιά μας όσο και σε εμάς τους ίδιους. Το να αντιμετωπίζει κάποιος μία δυσκολία είναι από μόνο του ένα βαρύ φορτίο. Ας προσπαθούμε να βοηθάμε με ηρεμία και ενσυναίσθηση το παιδί μας  και εάν δούμε πως χρειάζεται μια περαιτέρω βοήθεια από κάποιον ειδικό ας το συζητήσουμε μαζί του.

 

 

 

Πολλά βρεφάκια χρησιμοποιούν πιπίλα μιας και τα βοηθά να ηρεμούν και να χαλαρώνουν  εφόσον λειτουργεί σαν υποκατάστατο της θηλής. Τα κάνει να αισθάνονται κοντά στη μητέρα τους και τα ηρεμεί όταν είναι αναστατωμένα.

Όμως η χρήση της δεν είναι πάντα βοηθητική μιας και η παρατεταμένη χρήση της προκαλεί δυσκολίες τόσο στην ανάπτυξη της ομιλίας και της δομής του στόματος. Συγκεκριμένα μπορεί να δημιουργηθούν:

*Καθυστέρηση στην εξέλιξη της ομιλίας (πχ στο βάβισμα, στη μίμηση ήχων και λέξεων)

*Οδοντικές Ανωμαλίες (π.χ σύγκλιση δοντιών ή να στραβώσουν κάποια δοντάκια κα.)

*Λανθασμένη Άρθρωση φωνημάτων ( πχ /σ/, /ρ/,/λ/,/τ/ /ντ/).

*Τέλος, δημιουργεί αλλαγές στη γλώσσα κάνοντάς τη πλαδαρή, και εγκαθιδρύει λανθασμένη θέση της.

Είναι λοιπόν σημαντικό οι γονείς/ κηδεμόνες να στοχεύουν στην περιορισμένη χρήση της για παράδειγμα μέχρι να κοιμηθεί ή σε στιγμές που το μωρό είναι εξαιρετικά ανήσυχο. Επίσης πολύ σημαντική στιγμή είναι και η διακοπή της, συστήνεται να ξεκινήσει η διαδικασία διακοπής πριν το παιδί κλείσει τους δώδεκα μήνες.

 

  Τα οζίδια (κάλοι ή κομβία) είναι καλοήθη, υπόλευκα εξογκώματα που δημιουργούνται στο μέσο των φωνητικών  χορδών και δύναται να εμφανιστούν τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά.
  Αιτία εμφάνισής τους είναι η χρόνια κακή χρήση της φωνής (υπερβολική ομιλία, φωνές), χρόνια λαρυγγίτιδα  και άλλες παθήσεις. 

  Συνήθη συμπτώματα είναι:

*Βράγχος Φωνής (διαρκεί για περισσότερο από 2 εβδομάδες χωρίς προφανή λόγο)

*Χαμηλότερος τόνος φωνής

*Αναπνευστική Φωνή

*Πονόλαιμος

  Η διάγνωση γίνεται πάντα από Ωριλά και πολλές φορές συστήνεται λογοθεραπεία.
 Στόχος της λογοθεραπείας είναι να μειωθούν κατά πολύ ή και να εξαλειφθούν τα οζίδια και να μάθει ο   θεραπευόμενος να χρησιμοποιεί τη φωνή του με έναν πιο υγιή τρόπο.

Με τον όρο φωνολογική διαταραχή εννοούμε την δυσκολία του παιδιού να τοποθετήσει σωστά μέσα σε λέξη ένα φώνημα, τη στιγμή που μεμονωμένα μπορεί να το παράξει.
Για παράδειγμα:
/λουλούβι/ αντί /λουλούδι/ ενώ μεμονωμένα παράγει το φώνημα /δ/ και /β/.
/φαλασσα/ αντί /θάλασσα/ ενώ μεμονωμένα παράγει το φώνημα /θ/ και φώνημα /φ/ αλλά τα συγχέει.

Αν ακούσουμε το παιδί να μπερδεύει αυτά ή άλλα φωνήματα καλό είναι να προχωρήσουμε σε μια λογοθεραπευτική αξιολόγηση ώστε να βοηθήσουμε το παιδί να ξεμπλέξει τις φωνούλες στο μυαλουδάκι του.
*Να θυμάστε: Ένα παιδί πρέπει να έχει πεντακάθαρη ομιλία πρίν την Ά Δημοτικού*

Με τον όρο αρθρωτική διαταραχή εννοούμε την δυσκολία του παιδιού να παράξει ορθά ένα φώνημα όταν έχει περάσει η αναμενόμενη ηλικία παραγωγής του.

Για παράδειγμα:
/λ/ αντί /ρ/ : λόδι αντί για ρόδι
/ζ/ αντί /δ/: ζέντρο αντί για δέντρο
/θ/ αντί /σ/: θούπα αντί για σούπα

Συνήθως οι παραλλαγές αυτές στις λέξεις ακούγονται χαριτωμένες, ωστόσο είναι εξαιρετικά σημαντικό να βοηθήσουμε το παιδί μας να εξομαλύνει αυτη του δυσκολία. Είναι πολύ σημαντικό οι γόνεις να γνωρίζουν οτι η ομιλία ενός παιδιου θα πρεπει να είναι εντελώς καθαρή πριν να πάει το παιδί στην πρώτη δημοτικού!

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει τον τραυλισμό ως μια διαταραχή στην οποία το άτομο γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να πεί αλλά δεν το καταφέρνει εξ αιτίας μιας ακούσιας επαναληπτικής επιμήκυνσης ή παύσης ενός φθόγγου.
Υπάρχουν τρία είδη τραυλισμού, ο νευρογενής, ο εξελικτικός επίμονος τραυλισμός και ο ψυχογενής. Θα σταθούμε όμως στον εξελικτικό επίμονο τραυλισμό, όπου σύμφωνα με τους (Yairy, Seery 2011) εμφανίζεται κατά την ανάπτυξη του παιδιού και πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο στο οποίο εμπλέκονται οι εξής παράγοντες:
1. Εμφανή χαρακτηριστικά ομιλίας (διακοπή ροή ομιλίας με μορφή επαναλήψεων π.χ πα-πατάτα, παύσεων π.χ Πήγα σήμερα στο….. κολυμβητήριο ή επιμηκύνσεων π.χ Σήηημερα στο σχολείο… )
2. Σωματικές συνοδές συμπεριφορές (κινήσεις κεφαλής, λαιμού και σώματος οι οποίες συχνά συνοδεύουν τα εμφανή χαρακτηριστικά.)
3.Συναισθηματικές αντιδράσεις
4.Γνωστικές διαδικασίες
5.Κοινωνική Δυναμική
Η εμφάνιση του τραυλισμού συναντάται σε παιδιά ηλικίας 1,5-6 ετών και έχει συχνά κυκλική πορεία. Διακρίνονται σε περιόδους συμπτωμάτων και περιόδους ευχέρειας. Για την εξέλιξη του τραυλισμού υπάρχουν πέντε στάδια που ακολουθούν μια ηλικιακά αύξουσα πορεία. Η διαχώριση των σταδίων αυτών γίνεται με τα εξής βασικά κριτήρια για τις πρωτεύουσες συμπεριφορές : συχνότητα, είδος και σοβαρότητα λεκτικών συμπτωμάτων συνδυαστικά με την αναλυτική περιγραφή των συμπεριφορών και των συναισθημάτων.
*Εξελικτικός και Επίμονος Τραυλισμος. Μαλανδράκη 2012

Η λογοθεραπευτική αξιολόγηση είναι η διαδικασία κατα την οποία ελέγχονται οι ικανότητες ομιλίας, επικοινωνίας και  κατάποσης  ενός ατόμου. Κατά την αξιολόγηση, ο θεραπευτής συνδυάζει την κλινική παρατήρηση με τη χρήση σταθμισμένων εργαλείων, ώστε να ελεγχθούν πιθανά ελλείμματα στο κομμάτι της ροής και της ποιότητας της ομιλίας, το κομμάτι της επικοινωνίας (λεκτικής όσο και μη λεκτικής) και στο κομμάτι της ποιότητας κατάποσης.

Η διαδικασία αυτή  διαφοροποιείται ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του ωφελούμενου με στόχο να εξαχθούν τα εγγυρότερα συμπεράσματα και να δημιουργηθεί ένα εξατομικευμένο λογοθεραπευτικό πρόγραμμα.

Πολύ σημαντικό πριν αρχίσει η αξιολόγηση να ληφθεί  ένα ιατρικό λογοπαθολογικό ιστορικό. Το ιστορικό δίνεται από τον γονέα ή από τον ίδιο τον ωφελούμενο ή από τον φροντιστή του (εάν δεν είναι σε θέση ο ίδιος) 

Μετά την αξιολόγηση γίνεται ενημέρωση και συζήτηση  με τον γονέα  ή τους οικείους (εάν πρόκειται για ενήλικα) αναφορικά με τη θεραπευτική διαδικασία που θα ακολουθηθεί.

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε μια εξατομικευμένη εμπειρία και για να σας βοηθήσουμε να βρείτε εύκολα αυτό που ψάχνετε. Επιπλέον, αναλύουμε την επισκεψιμότητα και ενισχύουμε την ασφάλεια της πλατφόρμας, ώστε να απολαμβάνετε τις υπηρεσίες μας σε ένα περιβάλλον που συνεχώς εξελίσσεται.

Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε οποιονδήποτε ιστότοπο, ενδέχεται να αποθηκεύσει ή να ανακτήσει πληροφορίες στο πρόγραμμα περιήγησής σας, κυρίως με τη μορφή cookies. Ελέγξτε τις προσωπικές σας ρυθμίσεις  εδώ.

Αυτά τα cookies είναι απαραίτητα για να λειτουργήσει ο ιστότοπος και δεν μπορεί να απενεργοποιηθεί στα συστήματά μας.

Τεχνικά Cookies
Για τη χρήση αυτού του ιστότοπου χρησιμοποιούμε τα παρακάτω cookies που απαιτούνται από τεχνική άποψη
  • wordpress_test_cookie
  • wordpress_logged_in_
  • wordpress_sec
  • wp-wpml_current_language
  • wordpress_gdpr_allowed_services
  • wordpress_gdpr_cookies_declined
  • wordpress_gdpr_cookies_allowed
  • Wp-Wpml_current_admin_language_*
  • XSRF-TOKEN
  • asthenis_session
  • VISITOR_INFO1_LIVE
  • LOGIN_INFO
  • tk_ai
  • __Secure-1PSIDCC

Απορρίψη όλων
Αποδοχή όλων
trigger cookie icon